Over homeopathie
De Duitse arts Samuel Hahnemann (1755-1843) is de grondlegger van de klassieke homeopathie, een natuurlijke, holistische geneeswijze. Hij verdeelde ziekteverschijnselen onder in acute en chronische klachten. Daarnaast onderscheidde hij bij het ontstaan van de klacht twee mogelijkheden, namelijk dat de oorzaak of aanleiding van de klacht binnen of buiten een individu zijn oorsprong vindt.
Klachten door oorzaken van binnenuit of buitenaf
Klachten waarbij de aanleiding buiten de mens of het dier ligt, zoals bij een breuk, kneuzing of wond het geval is, zijn in de regel met behulp van homeopathische middelen goed te begeleiden. De remedies hoeven dan ook maar een relatief korte tijd ingezet te worden, zeker als de gebeurtenis nog niet zo lang geleden heeft plaatsgevonden.
Klachten waarvan de oorzaak van binnenuit komt, zijn veelal ziekten waarvan de aanleg bij de geboorte al aanwezig was, de zogenoemde constitutie. Deze klachten kunnen bij de geboorte reeds zichtbaar zijn of zich in de loop van het leven ontwikkelen. Een mens of dier kan bijvoorbeeld pas op latere leeftijd eczeem of luchtwegklachten ontwikkelen, terwijl hij met de aanleg hiervoor al in de wieg lag. Deze aanleg wordt predispositie genoemd.
Soms gebeurt er eerst iets ingrijpends in het leven van een mens of dier, voordat de predispositie zich openbaart. Zo kan iemand op zijn werk of binnen zijn relatie te maken krijgen met een conflict wat veel verdriet of boosheid met zich meebrengt. In een dergelijke situatie zien we dan dat er een aanleiding van buitenaf is (conflict) die de aangeboren klacht (bijvoorbeeld eczeem) laat oplaaien vanuit de constitutie.
Meer lezen over externe factoren en klachtontwikkeling?
Kijk dan verder bij de informatie over invloed van omgevingsfactoren.